Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین، دبیرخانه اتاق مشترک بازرگانی ایران و برزیل، نخستین نشست هم‌اندیشی میان مدیران بخش‌های دولتی، خصوصی، بانک‌ها، روسای کمیسیون‌های تخصصی اتاق مشترک بازرگانی ایران و برزیل با حضور سفیر جمهوری اسلامی ایران در برازیلیا با هدف تنظیم و هم افزایی میان ظرفیت‌های مرکز تجاری و اتاق مشترک در جهت توسعه صادرات دو کشور همزمان با افتتاح مرکز تجاری در این کشور برگزار شد

سید فخرالدین عامریان، رییس اتاق مشترک ایران و برزیل در این هم‌اندیشی با اشاره به ظرفیت‌های توسعه صادرات محصولات ایرانی به برزیل، اظهار کرد: با استقرار ساختارهای کارشناسی و بازاریابی چارچوبی را برای امکان‌سنجی، فرصت‌یابی و مطالعه بازار جهت ورود شرکت‌ها و فعالان اقتصادی به بازار بزرگ برزیل فراهم خواهیم کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این طریق امکان ورود تجار ایرانی با ریسک کمتر به بازار برزیل به عنوان دروازه ورود به حوزه امریکای لاتین فراهم خواهد شد.

وی با اشاره به اعزام نخستین هیات تجاری ایران در نیمه دوم سال جاری به برزیل گفت: در سال جاری هیات تجاری ایران را با راهبری مرکز تجاری ایران در برزیل به سائوپائولو اعزام می‌کنیم و مذاکرات تجاری بزرگ و مهم اقتصادی میان تجار ایرانی و برزیلی بعد از گذشت سال‌ها شکل خواهیم داد.

عامریان با بیان اینکه از طریق هم‌افزایی میان کمیسیون‌های تخصصی اتاق مشترک در تلاش برای رفع چالش‌های حوزه لجستیک بوده و در حال حاضر در حال تکمیل سبد کالاهای صادراتی هستیم، خاطرنشان کرد: در سال جاری تعدادی از بانک‌های ایرانی را به برزیل خواهیم بود که حضور دو بانک تا حدودی قطعی شده است. آنها در کنار مرکز تجاری به ایجاد روابط امن مالی و بانکی به تجار کمک خواهند کرد.

در این نشست حسین قریبی، سفیر ایران در برزیل نیز در این نشست افتتاح مرکز تجاری ایران در برزیل را یکی از بهترین فرصت‌های اقتصادی برای حضور ایرانیان در بازار برزیل دانست و افزود: یکی از مهم‌ترین وظایف این مرکز مطالعه بازار برزیل و در گام دوم حضور ایرانیان در نمایشگاه‌های برزیل است چرا که نمایشگاه در برزیل از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است، پیش‌بینی ما این است که روابط با برزیل در حوزه‌های مختلف ارتقا پیدا خواهد کرد.

وی با اشاره به رکورد تاریخی تجارت با برزیل در سال گذشته گفت: سال ۲۰۲۱ رکورد کلی تجارت ما به عدد ۶.۵ میلیارد دلار و اوره به ۱.۸ میلیون تن رسید. این در شرایطی است که اگر بازار اوره بازار ثابتی بود شرایط بسیار بهتر می‌شد؛ اما این بازار در این مدت یکی از بیشترین افت‌وخیزها را داشته است.

قریبی با اشاره به این موضوع که این آمار در سال ۲۰۲۰ مابین ۴ تا ۵ میلیارد دلار بوده ادامه داد: ما می‌توانیم این عدد را به رقم ۱۰ میلیارد دلار برسانیم که با این نتایج می‌توانیم اهداف اولیه خود را به ثمر برسانیم، مساله بسیار مهم و خوب برای کشور ما این است که تجارتی که اغلب از کشورهای ثالث اتفاق می‌افتاد در حال حاضر به شکل مستقیم می‌افتاد.

سفیر ایران در برزیل متنوع سازی را یکی از اهداف مهم دانست و تصریح کرد: شرکت‌های معدنی مانند آلومینیم و فولاد در سال گذشته مشکلاتی داشتند و تلاش شد تا این مشکلات از طریق برزیل تامین شود و ما توانستیم در نمایشگاه سال گذشته حضور پر رنگی داشتیم و زمینه سازی‌هایی برای دو طرف ایجاد شد؛ قطعاً در نمایشگاه امسال هم این اتفاق را تکرار خواهی کرد؛ ما تلاش خواهیم کرد پاویوونی برای ایران در این نمایشگاه که امسال در شمال برزیل برگزار خواهد شد را درنظر بگیریم.

وی گفت: در حوزه فرآورده‌های نفتی به دلایلی نتوانستیم موفق شویم چرا که برزیل مصرف ۶۰ میلیون بشکه‌ای نفت خود را از عربستان تامین می‌کند، اما در بخش فرآورده‌های نفتی وضعیت بهتری داریم و این مسیر را تقویت خواهیم کرد.

سفیر ایران در برزیل اتفاقات اخیر در حوزه تجهیزات پزشکی را یکی از تجربه‌های موفق در عرصه روابط ایران و برزیل دانست و ادامه داد: اولین حضور تاریخی ما در این سطح در نمایشگاه Hospitalar رخ داد و ما توانستیم در یک فعالیت فشرده ۱۸ شرکت ایرانی فعال در حوزه دیالیز و سرطان را همراه با تجهیزات به این نمایشگاه برسانیم. ما باید به این نکته توجه ویژه داشته باشیم که ایران به دلیل تفاوت قیمت و کیفیت بالا در حوزه تجهیزات پزشکی آینده بازار بسیار خوبی را می‌تواند برای خود رقم بزند.

قریبی عدم وجود خط کشتیرانی مستقیم را یکی از چالش‌های ما برای صادرات به برزیل دانست و گفت: که در حال حاضر می‌توان از ظرفیت خط ایران به ونزوئلا به خصوص در مناطق شمالی برزیل استفاده کرد، البته ما هم باید مناطق شمالی برزیل را جزو مناطق هدف خود قرار دهیم چرا که در حال حاضر بسیاری از نمایشگاه‌ها در شمال برزیل برگزار می‌شود و از طرف دیگر به لحاظ مسافت ۵ روز نزدیک‌تر است.

وی با اشاره به تفاوت‌های دولت ایران و برزیل گفت: کشور برزیل دولت بسیار کوچکی دارد و قدرت از پایین به بالا تعریف شده است به این معنی که ما باید به انجمن‌ها و شرکت‌های خصوصی و در کل بدنه اقتصادی وصل شویم در این شرایط است که دولت هم بتواند در این مسیر کمک‌های را برای تسهیل سازی انجام دهد و این موضوع است که به ما اجازه خلق فرصت‌ها را می‌دهد.

سفیر ایران در برزیل با اشاره به اهمیت برنامه‌ریزی در حوزه‌های جدید اقتصادی ورود به موضوع گردشگری را مورد توجه قرار داد و با اشاره به شکل گیری کمیسیون گردشگری و ورزشی اتاق مشترک گفت: ما باید بتوانیم در سبد ارزهای خارجی برای رئال برزیل جایی پیدا کنیم که در عرصه گردشگری کارهای بسیار خوبی می‌توان انجام داد چرا که طبق تحقیقات هر گردشگر برزیلی ۳ برابر گردشگر اروپایی هزینه می‌کند.

وی با اشاره به اقدامات اخیرش در این حوزه گفت: در گفت‌وگوهایی که با استاندار فارس، اصفهان و یزد داشته‌ام و بنا شده همکاری‌هایی برای برگزاری نمایشگاه‌های با کیفیت در سائوپائولو داشته باشیم.

کد خبر 765283 منبع: ایرنا برچسب‌ها خبر مهم بانک ایران و برزیل

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خبر مهم بانک ایران و برزیل سفیر ایران در برزیل ایران و برزیل تجاری ایران حال حاضر مرکز تجاری اتاق مشترک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۱۵۱۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)

دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه‌ (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.

به گزارش روزیاتو، نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.

با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.  

فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد:‌

زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».

این کارگردان سینما همچنین گفته بود:

من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.

عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است:

وقتی‌ در سال‌ ۱۳۱۲ فیلمِ‌ «دختر لر» ساخته مشترک‌ خان‌بهادر اردشیر ایرانی‌ و عبدالحسین ‌سپنتا، که‌ صدیقه‌ سامی‌نژاد در آن‌ نقش‌ «گلنار» را بازی‌ می‌کرد، در تهران‌ نمایش‌ داده‌ شد، در میان‌ مردمی‌ که‌ برای‌ بار نخست‌ سیمای‌ یک‌ زن‌ ایرانی‌ را بر پرده سینما دیده‌ بودند واکنش‌های‌ ناگواری برانگیخت، که‌ به‌درستی‌ روشن‌ نیست‌ ــ و احتمالاً هیچ‌گاه‌ نیز معلوم‌ نخواهد شد ــ که‌ آیا خانم‌ صدیقه‌ سامی‌نژاد تصوری‌ از آن‌ واکنش‌ها در ذهن‌ داشته‌ است‌ یا خیر، و آیا اگر می‌داشت‌ حاضر به‌ ایفای نقش در آن‌ فیلم‌ می‌شد؟

گفته می‌شود که در آن مقطع آوانس‌ اوگانیانس‌ نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است:

به‌موازات‌ فعالیت‌های‌ سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین‌ سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی‌ نیز برای‌ ساختن‌ نخستین‌ فیلم‌ مشترک‌ در هندوستان‌ در جست‌وجوی‌ بازیگر زنی‌ بودند که زبان‌ فارسی‌ بداند و نقش‌ «گلنار» را در فیلم‌ «دختر لر» بازی‌ کند. تا قبل‌ از دوره پهلوی‌ِ اول‌ بازی‌ زنانِ ‌مسلمان‌ در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع‌ بود و بازیگران‌ زنی‌ که‌ در این‌ سال‌ها در فیلم‌های‌ اوگانیانس‌ و مرادی‌ ایفای‌ نقش‌ می‌کردند مانند مادام‌ سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین‌ ژوزف، زما اوگانیانس‌ و آسیا قسطانیان‌ (کوستانیان) از بانوان‌ ارمنی‌ بودند که‌ اکثر آن‌ها از صحنه تئاتر به ‌سینما آمده‌ بودند، به‌همین‌ دلیل‌ موانع‌ کم‌تری‌ بر سرِ راه‌ خود داشتند.

سپنتا موفق‌ شد صدیقه‌ (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی‌ از کارکنان‌ کمپانی‌ امپریال فیلم‌ بمبئی، را که‌ از سیزده‌ سالگی‌ از کرمان‌ به هندوستان‌ رفته‌ بود مجاب‌ کند و با این‌ توضیح‌ که نام‌ او به‌عنوان‌ نخستین‌ بازیگر زن‌ در تاریخ ‌سینمای‌ ایران‌ ثبت‌ خواهد شد ــ که‌ شد ــ موافقت‌ او و شوهرش، دماوندی، را برای‌ بازی‌ در فیلمش‌ جلب‌ کند. بدین‌ ترتیب‌ گروه‌ هندی‌ ـ ایرانی‌ عبدالحسین‌ سپنتا و اردشیر ایرانی‌ کار خود را در هندوستان‌ آغاز کرد.

«دختر لر» نخستین‌ بار در سی‌ام‌ آبان‌ ۱۳۱۲ در دو سینمای‌ مایاک‌ (دیده‌بان) و سپه‌ بر پرده‌ آمد، و نمایش‌ آن، سال‌ بعد از دوم‌ مردادماه‌ ۱۳۱۳ در سینما مایاک‌ تکرار شد، و پس‌ از یک‌ ماه‌ از چهارم ‌آذر نمایش‌ آن‌ در سینما سپه‌ به‌ مدت‌ پنجاه‌ روز ادامه‌ یافت. سپس‌ با یک‌ دو هفته‌ وقفه‌ در همین‌سینما از نو بر پرده‌ رفت. استقبال‌ از فیلم‌ بسیار پُرشور بود و حتی‌ «مادر بزرگ‌های‌ خیلی‌ پیر» هم‌ رفتند تا سرگذشت‌ «دختر لر» را به‌چشم‌ ببینند.

 ایفای‌ نقش‌ گلنار در «دختر لر» موجب‌ شد که‌ صدیقه‌ سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص‌ و عام‌ شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.

سامی‌نژاد در سال‌ ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال‌ پس‌ از نمایش‌ «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام‌ «سینمای‌ ایران‌ از مشروطیت‌ تا سپنتا» حضور یافت‌ و به‌ روایت‌ زندگی‌ دشوار و پر از رنج خود پرداخت.

از تهامی‌نژاد نقل‌ شده است‌:

اغلب‌ به‌طور کنترل‌نشده‌ای‌ می‌خندید و در حالی‌که‌ اشک‌ در چشمانش‌ حلقه‌ زده‌ بود به‌ من‌ گفت‌ که‌ هنگام‌ اقامت‌ در هند ایرانی‌های‌ متعصب‌ او را مورد ضرب‌وشتم‌ قرارمی‌دادند و حتی‌ بطری‌ به‌طرفش‌ پرتاب ‌می‌کردند. به‌طوری‌که‌ همواره‌ مجبور بود همراه ‌با محافظ‌ از استودیو امپریال‌ فیلم‌ خارج‌ شود.

درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.

سامی‌نژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود:‌

بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آن‌ها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آن‌ها به این موضوع توجه نکردند.

قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آن‌ها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند. در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می‌توانست نقش یک پدر را بازی بکند.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • نخستین مدرسه فریلنسری ایران راه‌اندازی می‌شود
  • نخستین مدرسه فریلنسری ایران راه اندازی می‌شود
  • شمارش معکوس برای آغاز حج تمتع / نخستین کاروان عمره‌گزاران امروز بازمی‌گردد
  • بررسی بخشنامه های بانک مرکزی در نشست کمیته رعایت قوانین و مقررات
  • موضوع ناترازی بانک‌های خراسان شمالی در جلسه هیات دولت مطرح می‌شود
  • نخستین مرکز مانیتورینگ مراکز معاینه فنی شهر اصفهان راه‌اندازی می‌شود
  • تاکید ایران و پاکستان بر توسعه روابط تجاری
  • مرکز تجاری هند و ایران با حضور معاون اقتصادی وزیر کشور راه اندازی شد
  • سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
  • نخستین مرکز رشد حوزه تخصصی دریایی راه‌اندازی می‌شود/ بررسی ۴۲ پارامتر در اطلس اقیانوس‌شناسی